სახლში შევედი და დედაჩემთან მივედი.
-როგორ გაატარეთ დრო? (მე)
-ჩვენ კარგად და თქვენ? ეშმაკურად მიღიმოდა და მივხვდი რაზეც.
-ჰმმმ კარგად და ზემოთ ამოვედი.
უსაქმობისგან არ ვიცოდი რა მეკეთებინა მერე გამახსენდა რომ ცოტნემ ნომერი დამიტოვა რომ თუ მასთან საუბარი მომინდებოდა მიმეწერა. ნომერი მოვძებნე და მივწერე:როგორ ხარ?

 - ყოველთვის უნდა მისცე ადამიანს მეორე შანსი, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში მესამე

 - ქალის სილამაზე არა მის სხეულსა ან ჩაცმულობაშია, არც მის თმაში, ქალის სილამაზე მის თვალებში უნდა დაინახო იმიტომ რომ მისი თვალები კარია მისი გულისაკენ - იმ ადგილისაკენ სადაც სიყვარული ცხოვრობს..

 - მე მასწავლეს რომ ცხოვრება სიყვარულია და უნდა მიყვარდეს!ცხოვრება ომია დაუნდა მოვიგო ის!ცხოვრება ბედნიერებაა და თავად უნდა შევქმნა იგი!ცხოვრება საიდუმლოა და უნდა ამოვხსნა ის!ცხოვრება სილამაზეა ,უბრალოდ უნდა აღიქვა იგი. : )) )))) ***

სასტიკად შემეშინდა, სიბნელეში ვერ ვარჩევდი სახეს და ეს ხმაც მეცნობოდა და მეშინოდა, მერე მან შუქი აანთო და უარესად ვიკივლე და ორივე ხელი ტუჩებზე ავიფარე.
-შენ აქ რა გინდა თან ამ მდროს (მე)
-მაპატიე შენი შეშინება არ მინდოდა, უბრალოდ მამაჩემმა მითხრა რომ შენს მშობლებთან ერთად მიდიოდნენ სამსახურის საქმეზე რა და მერე დედაშენს მოვუსმინე რო გელაპარაკებოდა ნატასთან დარჩიო მიზეზი ვკითხე და მერე ნატას გადავურეკე მითხრა სოფელში ვარ, ვიცოდი რო ძალიან შეგეშინდებოდა და მოვედი.

15 წლის იყავი,როდესაც პირველად გითხარი “მე შენ მიყვარხარ”. შენ კი გაწითლდი, თავი დახარე და გაიღიმე.

20 წლის იყავი, როდესაც გითხარი “მე შენ მიყვარხარ”. შენ ხელი ხელზე მომკიდე და მაგრად მოუჭირე, გეშინოდა, რომ სადმე არ გავმქრალიყავი...