ნუ ტირი, მე რომ ვტირი ეგეც მეყოფა,
დრო გადის, ხედავ? გზები უკვე გვეყოფა,
ნუ ტირი, ჩემი გული შენთან დარჩება,
ცრემლებით არაფერი არ გადარჩება...
ნუ ტირი, თუმცა ცრემლი მართლაც გიხდება,
ჩემ გარდა შენს მშვენებას სხვა ვერ მიხვდება,
ნუ ტირი, გინდა? ჩემს ცრემლს გაგიზიარებ,
მე წავალ, მაგრამ სულს არ დაგიზიანებ...
გათენებისას მზესთან ერთად დაგელოდები
არა! წარსულში ვერ დაგტოვებ, არ მემეტები!
შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გაყვითლებულან და ჩემთან ცვივა. ვიცი შენ გზაზე არ შემომხვდები და შენს გარეშე მე ძლიერ მცივა. შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გახუნებულან, დამჭკნარან საწყლად. ვიცი, რომ შენ ვერ განმეორდები, ვერსად ვერ გნახავ თუნდაც ჩემს წამლად. შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები თითქოს მომკვდარან სწორედ ჩემს თვალწინ.
გტოვებთ, მივდივარ ქვესკნელისაკენ. კარს მიკეტავენ ედემისაკენ. მე ჯოჯოხეთის მკვიდრი ვარ ვიცი.
სწორედ ამაზე აქვს ჩემს ღმერთს ფიცი. გტოვებთ, მივდივარ მე ამ ქვეყნიდან, მწარე ცხოვრების დიდი სევდიდან. მე ჯოჯოხეთში ვარჩიე ყოფნა! ეშმაკმა ჩემთვის ადგილი მოხნა! გტოვებთ და უმალ იხილავთ ცხედარს, მას მიამსგავსებთ ჩემნაირ მხედარს. გტოვებთ და უმალ გამკიცხავთ ყველა...
სწორედ ამაზე აქვს ჩემს ღმერთს ფიცი. გტოვებთ, მივდივარ მე ამ ქვეყნიდან, მწარე ცხოვრების დიდი სევდიდან. მე ჯოჯოხეთში ვარჩიე ყოფნა! ეშმაკმა ჩემთვის ადგილი მოხნა! გტოვებთ და უმალ იხილავთ ცხედარს, მას მიამსგავსებთ ჩემნაირ მხედარს. გტოვებთ და უმალ გამკიცხავთ ყველა...
ნურასოდეს ნუ აჰყვებით სხვის დამცინავ ხმას,
ნურავისზე ცუდს ნუ იტყვით - სხვამ რაც უნდა თქვას,
ნურასოდეს გაუცინებთ ბოროტსა და ავს,
ნურასოდეს ნუ დახუჭავთ სიცრუეზე თვალს.
ნურასოდეს მიატოვებთ მობარბაცე თვრალს,
და ნურავის დაამადლებთ გაკეთებულ კარგს...
ქალი რომ ჩაგივლის, თვალი უნდა დაგრჩეს,
მზერა დაგიბინდოს მკერდმა ვნებიანმა,
ნაზი სურნელება უნდა გაიყოლოს,
ქალმა ლამაზმა და დალალ თმებიანმა.
სისხლმა იჩქეფოს და ძარღვნი დაგიხეთქოს,
სულში დაგიაროს, გრძნობა აგიჯანყოს,
უკენ გაგიყოლოს ძაფმა უხილავმა,
ნერწყვი გადაყლაპო და არ დაგინახოს.
მზერა დაგიბინდოს მკერდმა ვნებიანმა,
ნაზი სურნელება უნდა გაიყოლოს,
ქალმა ლამაზმა და დალალ თმებიანმა.
სისხლმა იჩქეფოს და ძარღვნი დაგიხეთქოს,
სულში დაგიაროს, გრძნობა აგიჯანყოს,
უკენ გაგიყოლოს ძაფმა უხილავმა,
ნერწყვი გადაყლაპო და არ დაგინახოს.
მე მაპატიე
თუ არ მიჭირს უკვე
უშენოდ,
თუ ყოველ დილით ცოცხალი ვარ,
რომ აღარ ვგლოვობ,
მე მაპატიე
თუ ჩემს თავშიც უკვე
ვუშვებ რომ
გაუთავებელ ტკივილებსაც ჰქონიათ ბოლო...
თუ არ მიჭირს უკვე
უშენოდ,
თუ ყოველ დილით ცოცხალი ვარ,
რომ აღარ ვგლოვობ,
მე მაპატიე
თუ ჩემს თავშიც უკვე
ვუშვებ რომ
გაუთავებელ ტკივილებსაც ჰქონიათ ბოლო...
შენზე ფიქრებში ღამე გავლიე.
ფანჯარას ვაღებ მარტო ვარ ისევ.
მე მთვარეს შენზე ვესაუბრები.
სად არის ნეტავ რად დაიკარგა.
მთვარეც მპასუხობს არ ვიცი არა.
მგონი წავიდა და აღარ მოვა.
ფანჯარას ვაღებ მარტო ვარ ისევ.
მე მთვარეს შენზე ვესაუბრები.
სად არის ნეტავ რად დაიკარგა.
მთვარეც მპასუხობს არ ვიცი არა.
მგონი წავიდა და აღარ მოვა.