ის ის იყო უნდა დავეჭირე რომ ძირს დავარდნის ხმა მომესმა. მივიხედე და ის ბიჭი ძირს ოგონოდ ეგდო, ვიღაც კი გამალებით ურტყავდა ამის და მიუხედავად! ის ბიჭი ფეხებიდან სახემდე ავათვალიერე და გავშტერდი:ღმერთო რა სიმპატიურია! გამოვფხიზლდი და ვუთხარი გაჩერებულიყო, მერე ჩემთან მოვიდა:კარგად ხართ? კი მადლობ-ვუპასუხე! მან სახლამდე გაცილება შემომთავაზა და მეც დავთანმხდი, მთელი გზა ვუყურებდი და ჩემთვის ვფიქრობდი:აუუუ რა სიპატიურია!!!! ვდნებოდი მის ღიმილზე და გამოხედვაზე!
-რა გქვიათ? (მე)
-შენობით მომართე-უბრალოდ საბა! შენ? (უცნობი)
-მე? მე თიკო (მე)
-ჰმ ლამაზი სახელია თიკო! (საბა)
ამასობაში სახლამდე მივედით, მე მადლობა გადავუხადე და დავემშვიდობე! სახლში უხმოდ ავედი, ჩემი ძმა მოსული არ იყო ჯერ, სამზარეულოში შევედი და მაცივრიდან ქათმის სალათი გადმოვიღე როცა ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა.
-გისმენ თეო! <3 (მე)
.....................
-კი მივედი უკვე (მე)
...................
-მეც, გკოცნი ხვალე სკოლაში გნახავ! (მე) საჭმელი როცა დავამთავრე დაძინება მომინდა, თუმცა არ გამომივიდა ბექაზე საშინლად ვნერვიულობდი, ამდენი ხანი სად იყო, ტელეფონზე დავურეკე მაგრამ არ პასუხობდა, საშინლად ავნერვიულდი, მერე თეონას დავურეკე მასთან ხომ არ მისულა მაგრამ ჯობდა არ დამერეკა უარესი დამემართა, როცა დავურეკე და გათიშვას ვაპირებდი მკითხა:ბექა არ მოსულა ჯერ? ანერვიულდა! მე კი არ მინდოდა მას ენერვიულა და ვუთხარი:არა უბრალოდ გკითხე აბაზანაშია და მაშინვე გავუთიშე. 2 წუთში კარებზე ბრახუნია:ბექაა გავიფიქრე ჩემთვის და კარებისკენ გავვარდი, თუმცა თეონა იყო სახე ალეწილი ქონდა და სახლში შემოვარდა!:ბექა სად არის? (თეონა)
-არ ვიცი ნაღვლიანად ვთქვი! უკვე ღამის 2 საათია ის კი სახლში არ არის-ვთქვი ჩემთვის! 3 ის ნახევარზე კარი ბექამ შემოაღო, თეონა გაოცდა, ბექას მივარდა და საყელოში სწვდა:შენ ნორმალური ხარ? ამდენი ხანი სად იყავი? ბექა გაოგნებული უყურებდა! თეონა მიხვდა რაც გააკეთა და სახლიდან გავარდა! ბექა ჩემთან მოვიდა:ეს ხო კარგად არის?
-მშვენივრად და გამეცინა ჩემთვის!
-რატომ არ გძინავს (ბექა)
-შენ გელოდებოდი ვინერვიულე! (მე)
-შენ ინერვიულე? სიცილით მკითხა!
-ოხხხ რა ჭკვიანი მყავხარ მე წავედი დავიძინე!
-იცოდე დილით ჩემი ძმაკაცი მოდის ნიკა და უნდა გაგაცნო! (ბექა)
-ოკ! (მე)
დასაძინებლად წავედი და სულ საბაზე ვფიქრობდი საკუთარ თავს ვლანძღავდი:ნომერი რატო არ გამოვართვი! ჯანდაბა! ის ისეთის სიმპატიური იყო, საშინლად მაღალი და ძლიერი, რა თვალები ქონდა! აუუუუ! ამ ფიქრები ჩამეძინა, დილით კი ბექა ყვიროდა:თიკო ახლავე ადექი თორე წყალს გადაგასხავ! სასწრაფოდ ავდექი და მერე გამოვხფიზლდი რომ დღეს შაბათი იყო, ბექა კი იცინოდა!
-იდიოტო! ვერ გიტან და ზურგზე შევახტი! დაბლა ჩამომსვა და ყელში მაკოცა:მეც მიყვარხარ ჩემო ნერვების კიბო! ხო იცი დღეს ნიკა მოდის!
-ხო ვიცი ვიცი (მე)
-მერე მიყურე ახლა გააკეთე რამე საჭმელი! (ბექა)
-ფჰვუუუუუუუუუუუუუ! (მე)
-არ უნდა ფუ და ოხ მაგას! სწრაფად (ბექა) ოთახში დავბრუნდი და ვიბანავე, მერე თეონას გადავურეკე:რას შვები სიხ? მოდი რა დღეს ჩემთან, ბექამ თავისი ძმაკაცი უნდა გამაცნოს და მე კიდე ჩემს გვერდით მინდა იყო!
-აუ გოგო ვერა (თეონა)
-და თუ პიცას ვაკეთებ? (მე)
-რაა მოვდივარ! (თეონა)
ღმერთო ჩემო ისე პიცა თეონას სუსტი წერტილია. ჯინსის შავი შორტი და შავი უმკლავო მაიკა ჩავიცვი და სამზარეულოში გავედი, პიცის კეთება დავიწყე რომ თეონა მოვიდა და მეხმარებოდა, მალე ბექამ შემოგვაკითხა:აუფ რა სუნია იფფფ! ჩემი გოგოები! თეონა დადნა :დ მალე ნიკაც მოვიდა მე კი გასაცნობად გავედი და ეს თვალები მეცნო, რააა? ეს ხომ.......(საშინლად გავმწარდი და მისკენ წავედი)
შემიფასეთ! (უაზრობაა ხო?)

ესეც მეორე თავი, მითხარიოთ ღირს გაგრძელება!