მე დავამთავრე სიყვარულის დამარცვალება,
მე დავამთავრე ჩემი გულის გარდაცვალება,
ის სიყვარული დავამთავრე მე რომ მიყვარდა
და ისიც თითქოს ყველაფერი გულს რომ მიკლავდა,
არ მემეტები მაგრამ რა ვქნა არც შენ დამინდე
არცერთი სიტყვა სიყვარულის მე არ გამინდე
მე ქარავნებით მოგიზიდე ლამაზი ბედი,
შენ კი შავ-თეთრად შემიღებე ცხოვრების ხედი..
მე ვოცნებობდი დაეხატე უფუნჯოდ მხატვარს,
რომელიც ჩემში იმალება და სულ შენ გხატავს.
სულ ის მინდოდა მოსულიყო შენთის ზამთარი ,
რომ ჩემს სხეულში მომეძებნე სადღაც გამთბარი,
სულ ის მინდოდა მიყვარხრო ჩემთვის რომ გეთქვა
და ამ სუტყვებით ჩემი გრძნობა რომ დაგესეტყვა..
ბევრი მინდოდა ალბათ,ბევრი...
რაც არ მერგება ,რაც არ მეკუთვნისის ხომ მაინც არ შემერგება,
შენ არ გამტყუნებ ყველაფერი ჩემი ბრალია,
რომ არ გიყვარდი ჩემთვის ხომ არ დაგიმალია?!
მე ვარ ასეთი,შენ რას გერჩი,ყველას ხიდი ვარ ,
ყველა ზედ მივლის მაგრამ თავად საით მივდივარ?
ჩემთვისაც არის სადღაც გზები ,მაგრამ ვერ ვხედავ !
ან ბრმა ვარ ანდა კიდევ წასვლას ვერ ვბედავ,
მე რომ წავიდე მერე რა ვქნა ვის მიგაბარო?
ნუთუ არ ჯობდა ერთხელ გეტქვა რომ -მიყვარხარო?!
ალბათ არ ჯობდა,რადგან ენა არ აგიმღერდა,
ალბათ სხეულში შენი გული ვერ მიმიღებდა,
ალბათ დაგღალე და ამიტომ აღარ გინდევარ,
სწორედ ამიტომ სიყვარულო შენგან მივდივარ!!!