"გავიცანი და არაფერი გააჩნდა,არეული ცხოვრების გარდა.
ღერიდან , ღერში გადადიოდა , მისი პრობლემები.... 
ის არასდროს მინახავს, ცეცხლგაკიდებული სიგარეტის გარეშე.
არაფერს , გამოასწორებს ეგ მეთქი- ვეუბნებოდი და 
ისიც არასდროს მეწინააღმდეგებოდა, ყოველთვის 
ერთიდაიმავეს მპასუხობდა - 
,,ვიცი''-ო ...
არაფერი ებადა ღირებული და რაც ებადა იმასაც მოგცემდა, 
თუ ძალიან თხოვდი.
,,რისთვის , ცხოვრობ თქო'' - ხშირად ვეკითებოდი .
,,არ ვიცი საკუთარი თავი ვერსად ვერ ვიპოვე,
ჩემი ხვალინდელი დღე , ყოველთვის მოტივაცია მოკლებული,
რომ არ ყოფილიყო , მჯერა სხვანაირად გამითენდებოდა და 
დამიღამდებოდა''-ო...
-რაღა მოტივაცია გინდა? დილით თვალს ახელ, ჯანმრთელი ხარ,
მკლავში ძალა არ გაკლია და გულში სისხლი მეთქი-
ურჩად ვეუბნებოდი,სულ...
აღარ მპასუხობდა არაფერს 
სიგარეტს გაუკიდებდა და მიდიოდა.
ერთხელ თვალებჩასისხლიანებული შემომივარდა სახლში,
არც კვამლის სუნი ასდიოდა და არც სპირტის...
დაჯდა და ,,შენ რომ გგონია ისე არ არის''-ო - მითხრა.
-ოცდაათ წელს ისე გადავახტი , გული ერთხელაც არ შემკუმშვია 
გაჩერებამდეო.
ჯანმრთელი გული გქონია მეთქი- ვუპასუხე და გამეცინა.
-ჯანმრთელი , მაგრამ უფუნქციო...ერთხელაც არავინ ჰყვარებია
მისთვის , რომ მეცხოვრა და დილით გახელილი თვალი ისე 
გამხარებოდა , როგორც ბავშვობაში,პირველ თოვლობისასო -
სიტყვა მომიგდო და სიგარეტს გაუკიდა.
მივხვდი აღარაფრის მთქმელი აღარ იყო 
იმ დღეს.."