სადაცაა ნიკას უნდა ეკოცნა რომ ბექა შემოვიდა:აქ რა ხდება? (მკაცრად თქვა)
დავიბენი და ვთქვი:ისეთი არაფერი და ჩემს ოთახში ავედი, საწოლზე დავწექი, დიდი ხანი მესმოდა ჩემი გულის გამალებული ფეთქვა რომელიც თითქოს გაიძახოდა:გიყვარს! გიყვარს! აღიარე! გავმწარდი და თითქოს ვუპასუხე:მოკეტეეეეეე! დაბლა ჩავედი ჩემი ძმა და ნიკა საუბრობდნენ როცა ჩემ ძმას ვუთხარი:ბექა მე სასეირნოდ მივდივარ!
-კარგი არ დაიგვიანო! (ბექა)
1 სართული ჩავიარე და გამახსენდა რომ ყურსასმენები დამრჩა და უკან ავბრუნდი როცა ბექას და ნიკას საუბარს მოვკარი ყური!
-შე*ემა თქმას არ აპირებ? (ნიკა)
-გაგიჟდი ბიჭო? ისედაც სძულს მამა და ახლა ეს რო ვუთხრა ალბათ არ ვიცი...(ბექა)
-ხო მაგრამ რამდენი ხანი დაუმალავ? უფლება აქ იცოდეს! ოდესმე მაინც გაიგებს თანაც სხვისგან და გაბრაზდება რომ შენ არ უთხარი! (ნიკა)
-აუ ვიცი შე*ემა მაგრამ მეცოდება! (ბექა)]
-აუ არ ვიცი მე ჩემი გითხარი! (ნიკა)
-აუ შენ გონია მე არ ვფიქრობ მაგაზე მაგრამ როცა მახსენდება თუ როგორ ეტკინება გული....მის ცრემლებს ვერ ავიტან! არ შემიძლია მირჩევნია სხვისგან გაიგოს თუ რა ნაბი*ვარი მამა გვყავდა!
-ხოო მართალი ხარ და რა მითხარი რატო მოკლა მამათქვენმა ცოლი? (ნიკა)
-გაიგო რომ ღალატობდა და ჩვენთვის თქმას აპირებდა!! (ბექა)
იმ წუთას ძარღვებში სისხლი გამეყინა ვაღიარებ რომ მამა უფროსწორედ ლევან მეტრეველი ახლა ცოცხალი რომ ყოფილიყო ისევ მოვკლავდი!! შემზიზღდა, მრცხვენოდა საშინლად მრცხვენოდა რომ ასეთი ”კაცი” იყო მამაჩემი არაკაცი!! იქიდან წამოვედი აქეთ-იქით ყველაფერს ვეჯახებოდი ცრემლებს ვიკავებდი არ მინდოდა მის გამო მეტირა მაგრამ ვერ შევძელი ცრემლები მდინარესავით ჩამოდიოდა ჩემს სახეზე, უკანასკნელად მივდიოდი ლევან მეტრეველის სანახავად უკანასკნელად...
#ბექა
ლაპარაკში ვიყავით მე და ნიკა რომ სადარბაზოდან რაღაც ხმაური შემოგვესმა და გარეთ გავედით. დავინახე რომ კარებთან ძირს თიკოს შარფის ნაჭერი ეგდო სველი იყო. მაშინ კი ყველაფერს მივხვდი, ჯანდაბა............! ფუი შენი!
-რა მოხდა? (ნიკა)
-თიკომ ჩვენი საუბარი მოისმინა უნდა მოვძებნო წამოხვალ? არ მინდა სისულელე ჩაიდინოს! (მე)
-რა ლაპარაკია მოვდივარ! (ნიკა)
არადა ხომ ვიცოდი სადაც იქნებოდა მანქანაში ჩავსხედით, საჭესთან ნიკა დაჯდა, როგორც იქნა საფლავზე მივედი შორიდანვე შევნიშნე ჩემი და მუხლებზე დაცემული მამას საფლავიდან ყვავილებს გლეჯდა და მიწას ხელებით თხრიდა. ნიკას ვთხოვე მანქანაში დარჩენილიყო და მანქანიდან გადავედი!
#თიკო
საფლავზე წავედი და მუხლებზე დავეცი:რატოოოოოოოოოოოოოოოოომ? ვღრიალებდი. რატოოოოო? რატოოო? რა ადამიანი ხარ? ასე როგორ მომექეცი ასე როგორ მოიქეცი? ნუთუ საერთოდ არ შეგეცოდა? მე და ბექას ეს რატო გაგვიკეთე? რატოოოოოოოოოოოოოოო? მძულხარ მეზიზღები მრცხვენია რომ შენი შვილი ვარ! ვერ გიტან! ამას არასდროს გაპატიებ გეფიცებიიი! დედის სულს და ბექას სიცოხლეს ვფიცავ ამას არასდროს გაპატიებ ლევან მეტრეველ! ვყვიროდი და მიწიდან ყვავილებს ვგლეჯდი მერე კი მიწას ვთხრიდი:არ ხარ ამის ღირსი ამ მიწის ღირსიც კი არ ხარ!!! უცებ უკნიდან ვიღაცის სუნთქვა მომესმა მიბრუნდი და ბექა დავინახე!
-ასეთი რამ როგორ დამიმალე? ვუთხარი წყენით!
ის კი ხმას არ იღებდა რაც უფრო მამწარებდა!
-რატომ არ მითხარი?! და უცებ ვუყვირე:რა უფლება გქონდააა? ასეთი რამ როგორ დამიმალე? როდის აპირებდი თქმას? ამის უფლება ვინ მოგცა? უფლება არ გქონდა ეს ჩემთვის დაგემალა! რატომ რატომ დამიმალე? რახან დამიმალავდი ის შემიყვარდებოდააა? ვყვიროდი და გამწარებული მუშტები დავუშინე! ტირილი ამივარდა როცა ბექას სახე დავინახე:ის ნანობდა! ცრემლები თვალებზე ქონდა მომდგარი! ნაწყენი ვიყავი მაგრამ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა მის გარდა არავინ მყავდა! ცრემლები წამომივიდა...თავბრუ დამესხა და ბექას ჩამოვეკიდე კისერზე რომ არ წავქცეულიყავი! გონება არ დამიკარგავს მაგრამ ბექას დანახვაზე მივხვდი რომ არ ვიყავი კარგად, ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და მეძახდა:თიკო! გონს მოდი! რა გჭირს? თიკო ნუ მაშინებ! გთხოვ! მაპატიე გთხოვ გამეცი ხმა გთხოვ მეშინია გთხოვ....არ მქონდა ძალა რომ მეთქვა თუნდაც ერთი სიტყვა მხოლოდ ეს შევძელი:გპატიობ! და უარესად ცუდად გავხდი თვალები ამიჭრელდა არ ვიცი გონება დავკარგე თუ არა მაგრამ ის ვიგრძენი რომ ბექამ ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა სადაც ბუნდოვნად წამით ნიკა დავინახე და გონება დავკარგე..
#ბექა
ჩემს თავზე მეშლებოდა ნერვები, მანქანაში ჩავსვი და ნიკას ვუთხარი სავანდყოფოში წავსულიყავით, 1 საათის მერე ექიმი გამოვიდა. ორივენი მივცვივდით:როგორ არის თიკო?
-გამარჯობათ! გოგონა ამჟამად კარგად გრძნობს თავს, უბრალოდ წნევა დაუვარდა გირჩევთ დაისვენოს პაციენტმა და ნაკლები ინერვიულოს! მერე კი თიკოსთან შეგვიშვა!
#თიკო
გონს რომ მოვედი სავანდყოფოში ვიყავი, ნიკა და ბექა თავზე დამდგომდნენ, ბექას ჩემი ხელი ეჭირა.
-ბექა! დავუძახე სუსტი ხმით!
-ჩუმად...გთხოვ მაპატიე ვიცი არ მქონდა უფლება ეს შენთვის დამემალა მაგრამ...არ ვაცადე დამთავრება:დავივიწყოთ გპატიობ! სახლში წავედით მე ჩემს ოთხში ავედი დასვენება მჭირდებოდა და დავწექი! 1 საათი მეძინა მერე გამეღვიძა და კარებზე კაკუნი მომესმა.
-შემოდით!
კარებში ნიკა შემოვიდა საჭმლით ხელში.
-როგორ ხარ? (ნიკა)
-კარგად მადლობ ეს საჭმელი ჩემთვისაა? (მე_
-არა სულ შენთვის არა მეც მშია (ნიკა)
მის გამწარების ხასიათზე მოვედი და ვუთხარი:იოცნებე! არ გაჭმევ! თავი დახარა და გაიცინა! გული წამივიდა კინაღამ სასწაული ღიმილი ქონდა პირდაპირ მოგაჯადოებდა...ამას მისი თვალებიც ემატებოდა..მწვანე თვალები რომელშიც ჩავიძირე...უცებ გამოვფხიზლდი როცა ნიკა საჭმელს ჭამდა მე ხელი ვკარი:გადი ჩემია!
-ნწნწნწ მეც მინდა! (ნიკა)
-არაააა!
ამ გაწამაწიაში ვიყავით როცა ბექა შემოვიდა და ჩვენ რო დაგვინახა ისე შემოგვხედა როგორც შეყვარებულ წყვილს. თითქოს მესიამოვნა კიდეც....
შემიფასეთ <3