ყოველ ღამეს მოაქვს ფიქრი სიკვდილზე და სიშორეზე... და მეშინია...
ვფიქრობ: მოვა წამი, როცა არ ვიქნები ცოცხალი. მაინც მჯერა უკვდავების.
მე პოეზიამ მაგრძნობინა, რომ სადღაც შორს არსებობს უკვდავების ცისფერი მხარე, სადაც დაფრინავს ჩემი მწუხარე სული.
ქარიშხლიანი ღამეა და მინდა ვიყო სხვაგან.
პოეზიამ იცის უეცარი სიხარული,
რომელიც უდრის გაფრენას..

-  დაეხმარე ათასჯერ - ამას დაივიწყებენ. უარი უთხარი ერთხელ - ამას დაიმახსოვრებენ. 

-  მე შენი სიყვარულის უკვდავად მჯერა, დრო ნივთებს ცვეთს , გრძნობებს კი ვერა.! 

- ​​​​​​​ მე შენ მიყვარხარ"- წამები სჭირდება ამ სიტყვების წარმოთქმას, იმის ჩვენებას კი როგორ გიყვარს-მთელი ცხოვრება....

- ​​​​​​​ ნამდვილი ნამდვილს ნამდვილად ცნობს....

- ​​​​​​​ თითქოს არ მიყვარხარ მაგრამ სხვისთვის მენანები, თითქოს არ მინდა შენი ნახვა მაგრამ საოცრად მენატრები !!!!!!!!!!!

- ​​​​​​​ როდესაც გული შეწყვიტავს ფეთქვას მინდა რომ ისევ სიყვარულს ვრგავდე! რომ მუდამ შენი სიცოცხლე მერქვას და აუხდენელ ოცნებას ვგავდე..

- ​​​​​​​ დაგივიწყებ მაშინ როცა მუნჯი ეტყვის ყრუს რომ ბრმამ დაინახა კოჭლი როგორ მირბოდა.:)))