სიყვარულია, როცა გაწვიმს და შენთვის ძვირფას ადამიანთან ერთად დაგმანულ კარებთან დგახარ და მრწამსს ამბობ, რადგან ღმერთი არ იკეტება... სიყვარულია, როცა უმიზეზოდ გეტირება და დაუკითხავად მეგობართან ახვალ. ისიც არაფერს გკითხავს, დაგსვამს ოთახში, თვითონ კი თავის საქმეს გააგრძელებს. სიყვარულია, როდესაც ძილში ტელეფონი გაღვიძებს და საუბრობთ არაფერზე... სიყვარულია, როცა სადღაც გადაიკარგები და მუხლზე დამხობილი შენდობას ითხოვ... სიყვარულია, როცა გტკენენ და შენ უბოდიშობ პატიობ. სიყვარულია, ტკივილს რომ განიჭებს და მაინც მოგწონს-ნატრობ-უფრო მეტკინოსო... თუკი ყველაფერი სიყვარულია, მაშინ რაღაა სიძულვილი?!... ისიც ალბათ სიყვარულია.