- რა გატირებს?
- რაღაც გამახსენდა…
- მაინც?
- აი, ახლა ორმა კაცმა ჩამოიარა და რატომღაც გამახსენდა, რომ ამ კაცებმა, ოდესღაც, ზუსტად აქ ჩამოიარეს…
- მერე, რა გატირებს?
- ხშირად მემართება ესეთი რაღაცები. ხშირად ვაკეთებ რაღაცას და რატომღაც მგონია, რომ ოდესღაც ეს უკვე იყო…
- ეგ მეც მემართება, რა არის მანდ სატირალი?
- რა და, მეშინია, როდესმე კიდევ ასე რომ განმეორდეს ჩემი ცხოვრება…
- გინდა შენზე მოთხრობა დავწერო?
- არ მინდა…
- რატომ?
- შენს მოთხრობებში ყოველთვის კვდებიან…
- მერე შენ ამის გეშინია?
- შენ არ გეშინია?!
- რისი უნდა მეშინოდეს?!
- დასასრულის…
- დასასრული არ არსებობს..
- როგორ თუ არ არსებობს?!
- რაიმეს დასასრულში ყოველთვის დასაწყისი დგას… ყოველი არსი თვითონ ეძებს თავის დასასრულს. ესაა მიზანი.. მაგრამ, ხომ გითხარი, დასასრული არ არსებობს მეთქი…
- მაშ, რატომ ტირიან ადამიანები?
- ეშინიათ და იმიტომ…
- რისი ეშინიათ?
- დასაწყისის… ვისაც არ ეშინია დასაწყისის, ის არც ტირის…
- მაგრამ სხვა როცა ტირის სხვის სიკვდილს?
- თავის თავი ჰყავს მის ადგილას წარმოდგენილი. მკვდარი არ ტირის იმიტომ, რომ სიკვდილი უკვე დასაწყისია…
- იქნებ მაგიტომ არ ტირიან?!
- მაშ, რატომ?
- შეიძლება სხვაგნიდან ვართ მოსული და რაკი ვეღარ წავედით ტირილითაც იმიტომ ვტირით, აქ რომ ვრჩებით…
- ეგ რამ გაფიქრებინა?
- ეკლესიებმა… ხედავ, როგორ არის ზოგი აშენებული?! ცაში ასაფრენად გამზადებულ რაკეტას ჰგავს. ჩვენ შიგნით შევდივართ და ვლოცულობთ. რატომ? იქნებ ისევ ცაში ამაღლება გვინდა და რომ არაფერი გამოგვდის და მიწას ვაბარებთ ერთმანეთს, ვტირით…
- შენ ხომ თქვი, რომ შენში რაღაცები მეორდება. რატომ არ განმეორდა ციდან აქ მოსვლა?
- შეიძლება ოდესმე ისიც განმეორდეს…
- და თუ განმეორდა, მაინც იტირებ?
- არ ვიცი. მე საერთოდ არ ვიცი რატომ ტირის ადამიანი…
- იმიტომ, რომ თავისუფლება უნდა…
- მერე აღარ იტირებს?
- არა. თავისუფალ კაცს დასაწყისის არ ეშინია.
- დაწერე რა..
- რა?
- მოთხრობა დაწერე ჩემზე…
- შენც რომ შემომაკვდე ბოლოს?
- არა. იცი, როგორ დაწერე?
- როგორ?
- ვიცხოვრე დედამიწაზე, დიდხანს ვიცხოვრე, დაახლოებით ას წელს…
- მერე?
- ამ ასი წლის განმავლობაში ხშირად ისეთ რაღაცებს ვაკეთებდი,რაც ოდესღაც გაკეთებული მქონდა..
- მერე?
- ერთ დღეს, ციდან ოქროსფერი ხომალდი მოფრინდა. მე გამახსენდა, რომ ამ ხომალდს უნდა წავეყვანე. ჩავჯექი და წავედი ცაში. დაწერ?
…..
დავწერე…
გოდერძი ჩოხელი "რატომ ტირის ადამიანი? "
დატოვე კომენტარი პირველმა, შეაფასე ავტორის სტატია. | |