ცხოვრება მღალატობს.
შორია ქუჩები
შენს გზებზე მავალი.
სიმშვიდე ვინ იცის..
არც მქონდა არასდროს
მაგრამ შენ სიცოცხლის
შეგრძნებაც წამართვი.
არაფრად მჭირდება – ეგ თქვენი მცნებები...
რა ვქნა, თუ არა ვარ თქვენსავით მართალი...
მე ბოლოს მომიღებს, ლექსი და ვნებები...
და მერე დაჯექით, ლექსები დათვალეთ...
მე მახსოვს ის დილა, ფეხზე რომ გათენდა...
და ვნება, უეცრად ზეციდან მოსული...
ეგ შენი ტუჩები, ჩემსას რომ დანებდა...
და მერე აპრილი, მაისზე ორსული...
არაფრად მჭირდება – მე შენი მადლობა...
მე დღემდე დაგეძებ, დავდივარ ღამეში...
იანვარში ალბათ უფრო აცივდება,
თოვლიც მოვა, მერე ქარი გაჰყრის ღრუბლებს.
შენი გრძნობა ვიცი უგრო გაცივდება,
მონატრებას ჩემი გული ვერ გაუძლებს.
ამტკივდება მე სხეულზე მეტად გული,
და ფიქრებით შენ არსებას შევეხები.
არ გჭირდები როგორც წრფელი სიყვარული,
ახლოს დგახარ მაგრამ მაინც ვერ გეხები.
"დედის ცრემლები"
მუხლებზე დავეცემი, ხელებს ავღმართავ
სათქმელი არ მაქვს, მუნჯივით დავდუმდები
სარკეს შევაფურთხებ, გული მომივა და
როგორც მოსისხლე მტერს ჩემ თავს დავმდურდები
თავსაც შევაგინებ, მერე შემცხვება,
თვალსაც დაბლა დავხრი, ისევ დავდუმდები
ჩემი შინაგანი, სულ როგორ მიმეორებს
მიდი,დაამთავრე, რამდენ დროს უნდები..
♥ ♥ ♥
უკვე მომბეზრდა!! მე ბევრი ვითმინე...სიმწრისგან ტუჩებზე რამდენჯერ ვიკბინე...
ცხოვრება რთულია დავკარგე ხალისი,უკვე პატარა დრომაც ქნა თავისი...
ვეცადე ცხოვრება დამეწყო თავიდან,არ ვიცი როგორ და ფიქრში დროც გავიდა...
ვიღაცა მიყვება მე თავის ცხოვრებას,და ნეტავ რად მინდა? მოუხმოს გონებას...
ვიღაცამ გრძნობები თანდათან მომპარა,თავისი თავი მე დობილად მომგვარა,
ვითმინე, გავძელი, ყელში ამოვიდა!ხმა ვერ ამოვიღე, ეს რა გამოვიდა...
როცა ბიჭი კოცნას მოგთხოვს , აწუწუნე ხანი
და ოცნებებით აეხდება თავი , დაეწყება მონატრება,
არყის ბოთლებს დაცლის... მიხვდება რომ არშიყობა,
ამ გოგოსთან არ ჭრის.როცა ბიჭი მოგთხოვს ნომერს...
